Çocuğun, yaşamının her anını etkileyen nörobiyolojik bir bozukluktur.
Kimlerde görülür?
Çocukların %5 inde. Erkek çocuklarda kız çocuklara oranla 3 kez daha fazla. Her sınıfta ortalama bir ya da iki öğrencide
Yeni bir buluş mudur?
Hayır.
Değişik isimlerle anılmakla birlikte, 1900 lü yılların başlarından beri
tanınan bir sendromdur. Günümüzde yaygın olan adları, Dikkat Eksikliği
Sendromu ve Dikkat Eksikliği Sendromu ile Hiperaktivite Sendromudur.
Sorun nedir?
Dikkati, tek bir noktaya odaklayamamak ve organize olamamak.
Bu sendromun tıbbi bir açıklaması var mıdır?
Evet.
Dikkat Eksikliği Sendromu olan ve olmayan bireylerin beyinlerinin
kimyasal metabolizmaları arasında farklılıklar saptanmıştır.
Nedeni nedir?
Tek bir nedeni yoktur. Konsantrasyonu sağlamak için milyonlarca beyin hücresi birarada çalışırlar.
Neden olmayan nedir?
Şeker ve diğer gıdalar Alerjiler Anne babaların yetiştirme tarzları.
Çocuğumda Dikkat Eksikliği Sendromu varsa bunu nasıl anlarım?
Dikkat
Eksikliği Sendromu, her çocukta kendisini değişik olarak gösterir.
Dikkat Eksikliği Sendromu olan bütün çocuklar, dikkatlerini
yoğunlaştırmakta ve başladıkları işleri bitirmekte zorlanırlar. Bu
zorluğun yoğunluğu çocuklar arası değişiklik gösterir. Ders dinlemenin
ve yazıları tamamlamanın gerekli olduğu okul hayatında sorunlar
başgösterir. Okul ödevleri yapılmaz ya da tamamlanmaz. Dinlemekte ya da
direktiflere uymakta zorluk yaşanır. Çevredeki en ufak olaylarla ya da
kendi düşünceleri ile kolayca dikkati dağılır.
Nasıl emin olabilirim?
Bu
sendrom için ne tıbbi, ne nörolojik, ne de psikolojik tek bir test
vardır. Dikkat Eksikliği Senromu olan çocukların %30 unda hiperaktivite
yoktur. Onların ana sorunu dikkatlerini toplayamamak ve konsantre
olamamaktır. Genellikle "uyurgezer" görünümünde, sessiz, uyuşuk ve aşırı
duygusaldırlar. Dikkat Eksikliği Sendromu olan çocukların çoğu ise
hiperaktif, düşüncesizce davranan ve organize olamayan bireylerdir.
Genellikle, sürekli kıpırdanırlar ve vücutlerinin bir parçası sürekli
hareket halindedir. Bir yerde oturamazlar. Eşyalarını unuturlar ve
kaybederler. Başladıkları işi bitirmeden bir diğerine başlarlar.
Müdaheleci ve rahatsız edicidirler. Sıra bekleyemezler. Cevapları
soruları beklemeden ağızlarından kaçırırlar. Düşünmeden tehlikeye
atılırlar. Normal faaliyetleri "sıkıcı" bulurlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.